สล็อตฟรีเครดิต การระบาดใหญ่ของโคโรนาไวรัสได้ปิดห้องแล็บและนักวิทยาศาสตร์ที่กีดกันออกไปทั่วโลก มาดูกันว่าบางคนรับมืออย่างไร
แง่มุมที่น่าอัศจรรย์อย่างหนึ่งของการตอบสนองของมนุษย์ต่อการระบาดใหญ่ของโควิด-19 คือนักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาไวรัสทุกด้านอย่างรวดเร็วเพียงใด เพื่อลดการสูญเสียชีวิตและวางแผนเพื่อกลับสู่สภาวะปกติ ในขณะเดียวกัน การวิจัยที่ไม่ใช่ coronavirus จำนวนมากก็ต้องหยุดชะงักลง
เมื่อห้องปฏิบัติการวิจัยและสำนักงานปิดตัวลงสำหรับทุกคนยกเว้นคนทำงานที่จำเป็น นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากต้องติดอยู่ที่บ้าน งานภาคสนามและการประชุมถูกยกเลิก และการทดลองที่วางแผนไว้เริ่มต้นขึ้นในขณะที่พวกเขาพยายามหาวิธีที่จะทำให้โครงการวิจัยดำเนินต่อไป หลายคนใช้โอกาสนี้ในการเขียนทุนและเอกสาร บางอย่างระหว่างการดูแลเด็ก ๆ ได้คิดค้นวิธีแก้ปัญหาเชิงกลยุทธ์เพื่อให้น้ำผลไม้ทางวิทยาศาสตร์ไหลเวียนอยู่
เพื่อวัดว่านักวิจัยในสาขาต่างๆ จัดการ อย่างไร นิตยสาร Knowable ได้พูดคุยกับนักวิทยาศาสตร์และเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคจำนวนหนึ่ง ในหมู่พวกเขา มีผู้เชี่ยวชาญที่ดูแลแมลงวันผลไม้สายพันธุ์ที่มีความสำคัญทางพันธุกรรม หัวหน้าฝ่ายซ่อมบำรุงของหอดูดาวดาราศาสตร์ที่ทำงานเพื่อรักษากล้องโทรทรรศน์ให้ปลอดภัยและอยู่ในโหมดเตรียมพร้อม ในช่วงล็อกดาวน์ และกุมารแพทย์ที่พยายามจัดการการทดลองทางคลินิกสำหรับโรคทางพันธุกรรมที่หาได้ยาก ต่อไปนี้คือบางส่วนของชีวิตทางวิทยาศาสตร์ในช่วงการระบาดใหญ่
Agnieszka Czechowicz คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด
Czechowicz เป็นกุมารแพทย์ในแผนกปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดและเวชศาสตร์ฟื้นฟูของสแตนฟอร์ด ซึ่งเธอบริหารจัดการกลุ่มวิจัยที่พัฒนาวิธีการรักษาใหม่ๆ และดำเนินการทดลองทางคลินิกเกี่ยวกับโรคทางพันธุกรรมที่หาได้ยาก
พ่อของ Agnieszka Czechowicz ป่วยด้วยโรคพาร์คินสันอย่างรุนแรง การระบาดใหญ่ของโคโรนาไวรัสทำให้เขาต้องอยู่ในบ้านและอยู่ห่างจากผู้คน ทำให้เขาสูญเสียสภาพร่างกายและปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่เขาต้องการเพื่อรับมือกับโรคของเขา ฤดูใบไม้ร่วงเมื่อเร็วๆ นี้ทำให้เขาต้องอยู่ในโรงพยาบาล ทำให้เกิดความกังวลเพิ่มเติมว่าเขาอาจติดเชื้อโควิด-19 ที่นั่นและแยกเขาออกไปอีก
สำหรับ Czechowicz สถานการณ์ของเขาบรรเทาลงอย่างมากจากความท้าทายที่ coronavirus ได้บังคับใช้กับผู้ที่ทำการทดลองทางคลินิกรวมถึงการทดลองที่เธอกำลังทำงานอยู่ ซึ่งรวมถึงผู้ป่วยที่เดินทางไปโรงพยาบาลทั่วประเทศ “ฉันจะให้เขาเดินทางไปที่คลินิกใด ๆ เพื่อรับการรักษาพาร์กินสันใหม่หรือไม่” เธอพูดว่า. “ไม่ได้อย่างแน่นอน.”
โรคระบาดนี้บีบให้ Czechowicz ต้องหยุดการทดลองทางคลินิกที่เธอดูแลโรคทางพันธุกรรมที่หายากของเด็กที่เรียกว่า Fanconi anemia ซึ่งเป็นภาวะที่ทำให้ร่างกายไม่สามารถซ่อมแซม DNA ที่เสียหายได้ และมักจะนำไปสู่ความล้มเหลวของไขกระดูกและมะเร็ง การรักษา Czechowicz และเพื่อนร่วมงานกำลังทดสอบเกี่ยวข้องกับการสกัดเซลล์ต้นกำเนิดที่สร้างเลือดจากไขกระดูกของผู้ป่วย แทรกสำเนาของยีนที่หายไปหรือทำงานผิดปกติแล้วนำเซลล์เหล่านั้นกลับคืนสู่ผู้ป่วยอีกครั้ง
“ทุกแง่มุมของสิ่งที่ฉันทำได้รับผลกระทบอย่างมากจากการระบาดใหญ่” Czechowicz กล่าว หนึ่งในการทดลองทางคลินิกระยะแรกของเธอเกี่ยวข้องกับการทดสอบความปลอดภัยของการรักษา แต่ระหว่างการปิดระบบครั้งแรก ซึ่งเริ่มในกลางเดือนมีนาคมและกินเวลานานสองเดือน ผู้ป่วยของเธอไม่สามารถเดินทางไปสแตนฟอร์ดเพื่อติดตามผลที่จำเป็นได้ทันท่วงที และการเฝ้าสังเกตจากระยะไกลทำได้ยาก
“มีการตรวจเลือดและไขกระดูกแบบพิเศษที่เราต้องทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเก็บตัวอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าผู้ป่วยจะไม่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ตัวอย่างเช่น “ไม่มีทางรู้หรอกว่าถ้าไม่ได้ตรวจไขกระดูกจริงๆ” เธอต้องฝ่าฟันอุปสรรคใหญ่ๆ เพื่อให้ผู้ป่วยของเธอได้รับการประเมิน
การทดลองในระยะเริ่มแรกอีกฉบับหนึ่งซึ่งออกแบบมาเพื่อกำหนดประสิทธิภาพของการรักษายังต้องหยุดรับผู้ป่วยรายใหม่ เนื่องจากความเร็วเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาโรคโลหิตจาง Fanconi เด็ก ๆ มักจะสูญเสียสเต็มเซลล์อยู่ตลอดเวลา ความล่าช้าในการรักษาอาจเป็นสาเหตุให้เกิดความวิตกกังวลอย่างมากสำหรับพ่อแม่ของพวกเขา เชโกวิชต้องอธิบายให้พวกเขาฟังว่าทำไมการทดลองจึงถูกระงับชั่วคราว “มันเป็นเรื่องท้าทายมากที่จะพูดคุยกับครอบครัวเหล่านี้” เธอกล่าว
ด้วยข้อจำกัดด้านการเดินทางและสถานที่ทำงานที่ผ่อนคลาย ครอบครัวเริ่มเดินทางไปสแตนฟอร์ดในเดือนมิถุนายน แต่ด้วยการติดเชื้อที่เพิ่มขึ้น หลายครอบครัวเริ่มลังเลอีกครั้ง Czechowicz กล่าว โชคดีที่การทดลองใช้ของเธอมีขนาดเล็ก ดังนั้นเธอจึงสามารถแนะนำแต่ละครอบครัวผ่านกระบวนการดำเนินการทดสอบต่อได้อย่างปลอดภัยและติดตามผลต่อไป ทีมของเธอเองยังต้องปฏิบัติตามระเบียบการด้านความปลอดภัยที่เข้มงวด ตัวอย่างเช่น แม้ว่าห้องปฏิบัติการของเธอจะมีสมาชิก 10 คน แต่สามารถอยู่ในห้องปฏิบัติการได้ครั้งละสองคนเท่านั้น และอนุญาตให้ผู้ปกครองเพียงคนเดียวเข้ามาในคลินิกพร้อมกับเด็กได้
ไม่ใช่ทุกการทดลองทางคลินิกที่สามารถ ให้ความสำคัญกับผู้ป่วยแต่ละรายอย่างใกล้ชิด การทดลองขนาดใหญ่กับผู้ป่วยหลายร้อยรายอาจเกี่ยวข้องกับหลายไซต์ และต้องมีการตรวจสอบมากขึ้น ดังนั้นการกลับมาทำงานต่อจึงยังคงเป็นเรื่องยาก นอกจากนี้ ข้อ จำกัด ในการทำงานแบบเต็มกำลังทำให้ไปป์ไลน์ช้าลงสำหรับการรักษาใหม่ “ผลกระทบของสิ่งนั้น เราจะไม่ได้เห็นในอีกหลายปีต่อจากนี้” เชโกวิชกล่าว
Abolhassan Jawahery, University of Maryland, College Park
Jawahery เป็นนักฟิสิกส์อนุภาคและเป็นสมาชิกของ LHCb ซึ่งเป็นหนึ่งในการทดลองหลักที่ Large Hadron Collider (LHC) ที่ CERN ห้องปฏิบัติการฟิสิกส์ของอนุภาคใกล้เจนีวา
ในเดือนธันวาคม 2018 ก่อนที่การระบาดของโคโรนาไวรัสจะเริ่มต้นขึ้น LHC ได้ปิดตัวลงเพื่อทำการอัปเกรด LHC ตั้งอยู่ในอุโมงค์ยาว 27 กิโลเมตรใต้ดินประมาณ 100 เมตร เร่งลำโปรตอนสองลำ ลำหนึ่งตามเข็มนาฬิกาและหนึ่งทวนเข็มนาฬิกา และทำให้พวกเขาชนกันที่สี่ตำแหน่ง ที่นั่นมีเครื่องตรวจจับใต้ดิน ขนาดยักษ์สี่เครื่อง – ATLAS, CMS, LHCb และ ALICE – ลอดผ่านเศษอนุภาคที่เกิดจากการชนเพื่อค้นหาหลักฐานฟิสิกส์ใหม่ (ตัวอย่างเช่น ATLAS และ CMS พบ Higgs boson ซึ่งเป็นอนุภาคพื้นฐานของสนาม Higgs ซึ่งทำให้อนุภาคมูลฐานทั้งหมดมีมวล)
สำหรับการทดลองชุดต่อไป ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบ คุณสมบัติของอนุภาคย่อยของอะตอมด้วยความแม่นยำมากขึ้น LHC จำเป็นต้องเพิ่มความเข้มของลำโปรตอน ด้วยเหตุนี้ เครื่องตรวจจับทั้งสี่จึงจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงเช่นกัน เพื่อรับมือกับอุณหภูมิที่สูงขึ้นและรังสีที่เพิ่มขึ้นในบริเวณที่มีการชนกันของอนุภาค งานดังกล่าวอยู่ระหว่างการเริ่มต้นใหม่ประมาณเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2564 จนกระทั่งการระบาดใหญ่ได้กวาดล้างแผนการที่รอบคอบของนักวิทยาศาสตร์ทั้งหมดออกไป
LHC และตัวตรวจจับสี่ตัวทำงานโดยการทำงานร่วมกันแยกจากกัน CERN ซึ่งจัดการ LHC หวังว่าจะสามารถรีสตาร์ทเครื่องชนกันภายในเดือนกุมภาพันธ์ 2565 “พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถเร่งเครื่องเร่งความเร็วได้หากไม่มีเหตุการณ์ภัยพิบัติที่สำคัญอีกต่อไป” นักฟิสิกส์ Abolhassan Jawahery กล่าว แต่ผลกระทบต่อเครื่องตรวจจับทั้งสี่นั้นไม่ชัดเจน สล็อตฟรีเครดิต